امداد دنا

نخستین کوشش ایرانیان برای پیوستن به کنوانسیون بین المللی درموردتشکیلات بین المللی صلیب سرخ به دوران پادشاهی ناصرالدین شاه قاجاربازمی گردد.ایران درسال 1291ه.ش. کنوانسیون مصوب1864ژنوراپذیرفت اماعملاًبرای دههاسال پس ازاین تاریخ هیچ گونه اقدامی برای تأسیس مؤسسه،یاسازمانی که عامل اجرایی این کنوانسیون درایران باشدصورت نگرفت.

نخستین رویکردمؤسسه خیریه امدادی درایران تحت حمایت دولت درسال 1301ه.ش.صورت گرفت.دراین سال به کوشش دکترامیراعلم اقداماتی برای تاًسیس شیروخورشید با حمایت دولت صورت گرفت.جمعیت شیروخورشیدسرخ نخستین وبزرگترین جمعیت خیریه ایران است که عهده داروظایف مهم ومتعددی درمسائل مربوط به امدادرسانی درحوادث غیرمترقبه وامدادی، تأسیس بیمارستان ودرمانگاه،تهیه دارووتجهیزات پزشکی،نگهداری ازکودکان بی سرپرست، ارائه برنامه های ویژه برای جوانان وبرخی فعالیت های عمرانی درداخل وخارج کشوربوده است.

درسال1301دکترامیراعلم مقررات وضع شده ازسوی صلیب سرخ جهانی برای جمعیت هاراترجمه ودراختیاراحمدشاه قاجار،پادشاه وقت ایران قراردادتاشاه آن را مطالعه کرده و مقدمات تشکیل جمعیت فراهم شود.بدین ترتیب اساسنامه جمعیت شیروخورشیدسرخ ایران تهیه ودرسال1301شمسی به امضای ولیعهد،محمدحسن میرزای قاجاررسید.اولین جلسه جمعیت تحت عنوان شیروخورشیدسرخ درعیدقدیرخم درعمارت گلستان برگزارشد.

باپیروزی انقلاب اسلامی ودگرگون شدن ساختارکلی جمعیت عمده فعالیت های جمعیت به خدمات امدادی درسوانح،جوانان وخدمات حمایتی معطوف گردید ونشان شیروخورشیدسرخ درسال 1359به هلال احمرتغییریافت.

درسال 1378 تحولات وتغییرات وسیعی درابعادمختلف به وقوع پیوست.معاونت امورجوانان به عنوان یکی ازارکان مهم جمعیت به سازمان جوانان تغییرنام دادکه عهده دارمسئولیت آموزش جوانان درجهت حس وظیفه شناسی وهمکاری اجتماعی گردید.درعین حال توافقنامه های جدیدی باـموزش وپرورش،آموزش عالی ودانشگاه آزاداسلامی منعقدودرهمین راستا «کانون های دانشجویی جوانان هلال احمر»دردانشگاههاومؤسسات آموزش عالی تشکیل شد.